FALLEN SAGA
Abyssus Aeterna (Sonsuz Cehennem Karanlığı)
Bölüm 1
” Doğru insan, başkalarına kötülük yapmayan değil; zarar verme gücüne sahipken, iradesinin gölgesinde bu gücü tutabilen ve bir adım daha atmamayı seçendir… Çünkü ışık, bazen en büyük gücü, durmayı tercih edenlerde bulur. ”
” Verus homo non est is qui malum aliis facit; sed potestate nocendi, sub umbra voluntatis suae hanc potentiam tenens et non faciens ulterius…
Quia lux, interdum maximum virum in his qui consistere malunt invenit. ”
Her şey mükemmel bir düzene oturmuştu,
genç adam buna kesinlikle inanıyordu.
Ancak farkında olmadığı şey, hesapların bir noktada çözüleceği değil,
o noktaya ulaşacak olan insan faktörünün hiç beklenmedik bir şekilde her şeyi altüst edebileceğiydi.
İnsan hata yapar,
her zaman yapar…
Binlerce yıldır bilinen seydi bu aslında, hayal meyal hatırladığı dedesi, babası Yalgar’a (insan dışı varlık demektir, oğluna bu ismi koyarken okuduğu büyü kitabından esinlenmişti) defalarca tekrarlamıştı bu gerçeği. Yaşı ilerledikçe babası da kendisine benzer konuşmaları yapmıştı:
“Asla güvenme,
biz farklı bir kandan gelenleriz,
bizim işimiz/görevimiz kutsal,
biz yönlendirmek, insanları aydınlanmanın kalbine ve bilgiye davet etmekle yükümlüyüz…
Efendimizin bizden beklentisi her zaman bu olmuştur.
Ölüm bizim için bir geçiş, asla bir son değil…
Yakında bütün bunları sen devralacaksın, Yalgar,
tıpkı benim, benden önceki kişilerden devraldığım gibi…
Yaşadığın dönemin bütün birikimini üzerine ekleyeceksin.
Ve gerekirse cezalandıracaksın…!!!
Vakti zamanı geldiğinde de (gülümseyerek) koltuğun arkasında saklanmış bizi dinleyen yaramaz oğlun Nuraz’a (Nuraz, ışığın karanlık yüzü anlamına gelir, dedesi özenle seçmişti torununa bu ismi de) devredeceksin sen de.
Görevimiz bir devamlılık gerektirir,
binlerce yıldır bu zincir hiç kopmadı.
Biz de bunu devam ettirmekle yükümlü olan son halkalarız ve neyse ki 3 nesil bir arada (der ve gülümser gururla).”
Aslında o zamanlar hiçbir şey anlamadığı bu konuşma, şimdi çok şey ifade ediyordu genç adama. Son 30 yılını verdiği hazırlanma sürecinde imkansız olanı başarmıştı. Dedisinin gururla gülümseyip onlara baktığı o an ne demek istediğini şimdi çok daha iyi anlamıştı.
Ve evet,
bazen insanlık cezalandırılmalıydı…!!!